■ شعری زیبا از شمس تبریزی بخش عمومی

خواجه مگو که من منم ،
من نه منم ، نه من منم
گر تو توئی و من منم ،
من نه منم ، نه من منم
عاشق زار او منم ،
بی دل و یار او منم
یار و نگار او منم ،
غنچه و خار او منم
لاله عذار او منم ،
چاره ی کار او منم
بر سر دار او منم ،
من نه منم ، نه من منم
باغ شدم ز ورد او ،
داغ شدم ز گرد او
لاف زدم ز جام او ،
گام زدم ز گام او
عشق چه گفت نام او ،
من نه منم ، نه من منم
دولت شید او منم ،
باز سپید او منم
راه امید او منم ،
من نه منم ، نه من منم
گفت برو تو شمس دین ،
هیچ مگو ز آن و این
تا شودت گمان یقین ،
من نه منم ، نه من منم

شمس تبریزی